بیماری واریس زمانی که رگ‌ها گشاد شده و دریچه‌های آنها ضعیف می‌شود به وجود می‌آید، در این حالت خون در بالای دریچه مذکور جمع می‌شود. به همین دلیل است که رگ‌ها برجسته می‌شوند. رگ‌های واریسی معمولاً در افرادی که به مدت طولانی و بدون وقفه می‌ایستند و گردش خون در پاهای آنها ضعیف است دیده می‌شود همچنین رژیم غذایی نامناسب و ورزش نکردن نیز از دیگر علل ابتلا به بیماری واریس هستند. زنان معمولاً در دوران بارداری و یائسگی و به دلیل عوامل هورمونی ممکن است دچار بیماری واریس شوند. رگ‌های واریسی، رگ‌های پیچ‌وتابدار و بزرگ شده هستند که معمولاً در پاها دیده می‌شوند. فشار اضافی بر رگ، به خصوص زمانی که نشسته‌اید یا ایستاده‌اید از مهم‌ترین دلایل بزرگ شدن رگ‌های سطحی است، البته ممکن است عوامل وراثتی هم نقش عمده‌ای در ابتلا به این بیماری بازی می‌کنند.
طب سنتی برای درمان بیماری واریس
روغن‌های حیاتی به بهبود گردش جریان خون کمک می‌کنند و در عین حال از التهاب رگ‌های واریسی نیز می‌کاهند. روغن‌های زیر برای درمان رگ‌های واریسی مورد استفاده قرار می‌گیرند:
تغذیه
برخی غذاها التهاب را کاهش داده و گردش خون را بهبود می‌دهند و باعث بهبودی سریع‌تر رگ‌های واریسی شده و از شکل‌گیری دوباره آنها جلوگیری می‌کنند. رژیم غذایی پر از روغن‌های اشباع، قند و شکر، کافئین و غذاهای فراوری‌شده می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی عروق، کاهش گردش جریان خون، مشکلات فشارخون، عدم تعادل هورمونی و افزایش وزن شود. بسیاری از این غذاها پر از سدیم بوده که باعث کم‌آبی بدن و تجمع سموم شده و می‌تواند تورم را در رگ‌های واریسی افزایش دهد. برخی از غذاهای ضدالتهابی که برای بهبود ظاهر رگ‌های واریسی می‌توانند مفید باشند عبارتند از:
اگر دچار لختگی خون، درد یا زخم‌های پوستی هستید ممکن است پزشک، به کارگیری روش‌های درمانی کم تهاجمی را به جای تغییرات سبک زندگی یا در کنار آن به شما توصیه کند.
استفاده از جوراب‌های مخصوص واریس باعث می‌شود که خون جمع شده در پا، ساق پا یا مچ پا در جهت درست جریان یابد. پزشک ممکن است استفاده از جوراب‌های مخصوص واریس که با پارچه‌های کشبافت ساخته شده‌اند را به شما توصیه کند. این جوراب‌ها فشارهای متفاوتی به قسمت‌های مختلف پای شما وارد می‌کنند تا خون در سیاهرگ‌های پای شما جریان یابد.
بالا نگه داشت پاها در زمان‌هایی که نشسته‌اید باعث می‌شود که فشار از روی سیاهرگ‌های پای شما برداشته شده و جریان خون افزایش یابد. پاهای خود را روی یک چهارپایه قرار دهید و از چهارزانو نشستن خودداری کنید.
اگر شما منعی برای ورزش کردن نداشته باشید ممکن است پزشک به شما توصیه کند که فعالیت‌های ورزشی خود را افزایش دهید تا گردش جریان خون در پاهای شما افزایش یابد. پزشک ممکن است انجام فعالیت‌هایی نظیر پیاده‌روی یا دوچرخه سواری را به مدت ۳۰ دقیقه در ۵ روز از هفته به شما پیشنهاد دهد. برخی ورزش‌ها مانند وزنه‌برداری، دو مسافت و یوگا ممکن است باعث وارد آمدن فشار به وریدهای شما شوند. این ورزش‌ها ممکن است باعث جمع شدن خون شوند بنابراین ممکن است پزشک به شما بگوید که از انجام دادن این فعالیت‌ها خودداری کنید.
ایستادن با نشستن به مدت طولانی باعث جمع شدن خون در وریدهای پا می‌شود و ممکن است علائم واریس را تشدید کند. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که در هنگام نشستن یا ایستادن، هر از چند گاهی پاهای خود را حرکت دهید تا خون در جهت درست جریان یابد.
نمک یا سدیم باعث احتباس آب در بدن شده و با واریس ارتباط دارد. وجود مایعات زیاد در پاها ممکن است باعث تورم آن و فشار آمدن به سیاهرگ‌های پا شود.
چاق بودن و اضافه وزن داشتن ممکن است باعث فشار آمدن به سیاهرگ‌های لگن و پا و در نتیجه ابتلا به واریس شود.
پوشیدن لباس‌ها، کمربندها، فرم دهنده‌های بدن، جوراب‌های کشی زانو و حتی کمربندهای محکم باعث محدود شدن جریان خون از پا به سمت قلب و انباشتگی خون می‌شود.
استفاده از کفش‌های پاشنه بلند به مدت طولانی نیز ممکن است باعث محدود شدن گردش جریان خون در پاها و تشدید علائم واریس شود. برای حفظ گردش خون در جهت درست از کفش‌هایی که پاشنه کوتاه‌تر دارند استفاده کنید.
پوست از بدن شما که شامل عروق پاها نیز می‌شود محافظت می‌کند. استفاده روزانه از کرم‌های مرطوب‌کننده، خشک‌شدگی و ترک‌خوردگی پوست را بهبود بخشیده و سلامت پاهای شما را افزایش می‌دهد.
در بیشتر موارد، واریس موجب مشکلات و نگرانی‌هایی در مورد ظاهر و زیبایی افراد می‌شود. به طور کلی اگر هیچ گونه درمانی روی رگ‌های واریسی صورت نگیرد، آنها بدتر می‌شوند. افرادی که برای درمان واریس‌شان اقدامی نمیکنند، بیشتر ممکن است به مشکلات زیر مبتلا شوند:
بیشتر افراد مبتلا به واریس دچار عارضه‌ای نمی‌شوند. نمی‌توان پیش بینی کرد که چه کسانی دچار مشکلات و عارضه می‌شوند. اندازه‌ی رگ واریسی، به بروز عوارض و مشکلات ربطی ندارد، اما مدت زمان ایجاد رگ واریسی به این مشکلات مربوط می‌شود. این عوارض می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
در حالی که اکثر افراد فکر می‌کنند که واریس به خاطر ایستادن طولانی مدت ایجاد می‌شود زیرا زیاد ایستادن باعث وارد شدن فشار به پاهای ما می‌شود، اما این عارضه می‌تواند به دلایل دیگری نیز ظاهر شود. اگرچه گاهی اوقات نشستن می‌تواند تا حدی درد را تسکین دهد، اما اغلب یک عامل تشدید کننده برای این وضعیت است.
گاهی اوقات تنها کاری که برای کاهش احتمال ابتلا به واریس باید انجام دهیم این است که به پاها استراحت بدهیم. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای این کار، پیدا کردن یک صندلی راحت و لم دادن و کشیدن پاها بر روی آن است. پاهایتان به این استراحت نیاز دارند!
شاید این جمله را شنیده باشید، “نشستن طولانی مدت برابر است با سیگار کشیدن”، بنابراین مراقب باشید که برای طولانی مدت در یک جا در حالت نشسته نباشید. این کار بزرگ‌ترین عامل کمک کننده در مشکلات عروقی در سیستم گردش خون است، بنابراین شما باید هراز چند گاهی برای مدتی از جایتان بلند شوید و کمی تحرکت داشته باشید.
در بعضی موارد، نشستن می تواند به کاهش فشار کمک کند، اما انجام این کار برای مدت زمان طولانی در واقع به شما آسیب می‌رساند. خون می‌تواند در اطراف مچ پا و ماهیچه‌های ساق پای شما جمع شود و باعث می‌شود که آنها دردناک و متورم شوند. در فواصل زمانی مشخصی کمی حرکت کرده و استراحت کنید.
پزشکان اعتقاد دارند که روی هم انداختن پاها ممکن است باعث بروز مشکلاتی در عروق و گردش خون گردد زیرا سبب محدود کردن و فشرده شدن وریدها در جایی در پشت زانوها می‌شود. بنابراین این کاری که شما برای راحتی خود می‌کنید، بیشتر ضرر دارد تا فایده. بهتر است فقط کف پاهایتان را صاف روی زمین قرار دهید یا همان‌طور که قبلاً گفتیم، آنها را بالاتر از سطح زمین (روی جسمی استپ مانند) قرار دهید.
سیگار کشیدن خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها از جمله اختلالات وریدی را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. از آنجا که استعمال دخانیات تقریباً به تمام اعضای بدن آسیب می‌رساند، جای تعجب نیست که باعث آسیب به عروق خونی‌تان نیز خواهد شد. به طور مثال، کشیدن یک سیگار می‌تواند تا سه ساعت رگ‌های زیر روی انگشتان پاهایتان را مسدود کرده و جریان خون به آنها را بسیار محدود کند.
مواد شیمیایی موجود در سیگار عوارض جانبی زیادی روی رگ‌های خونی شما دارد. به طور مثال، نیکوتین با تنگ‌تر کردن و سخت کردن شریان‌ها، خطر لخته شدن خون را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد، در حالی که سایر مواد شیمیایی آن می‌توانند خون را غلیظ‌تر کرده و مانع از جریان اکسیژن شوند. در نتیجه گردش خون در بدن کاهش می‌یابد و احتمال انسداد رگ‌ها را افزایش می‌دهد. اگر وریدهای واریسی در بدون درمان باقی بمانند، می‌توانند جریان خون کافی به قلب را محدود کنند که این امر می‌تواند منجر به زخم و جراحت در وریدها شود.